Δελτίο τύπου, Πέμπτη 28 Ιουνίου 2007

ΕΔΑΣΑ

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΔΑΣΟΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ετος Ιδρύσεως 1987
Αγ. Κωνσταντίνου 12 Αθήνα Τ.Κ.10431 - Τηλ: 2105200-680 / FAX: 2105200-681
http://www.edasa.gr - email: edasa@otenet.gr

Πέμπτη, 28 Ιουνίου 2007. Μαύρη μέρα για την Πάρνηθα, μαύρη μέρα για την Ελλάδα.

Το πρώτο βράδυ της φωτιάς, απλά δε μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Κλεφτά κοιτούσαμε το μεγάλο σύννεφο καπνού πάνω από την Αθήνα, καθώς ετοιμάζαμε τον εξοπλισμό μας. Κλεφτά κοιτούσαμε τη φλεγόμενη κορυφογραμμή από το αυτοκίνητο, καθώς τρέχαμε στην Εθνική, να προλάβουμε, να φτάσουμε, να σβήσουμε. Κλεφτά, με γυρισμένη πλάτη, κοιτούσαμε τις φλόγες από το Ολυμπιακό Χωριό, όπου μας απομόνωσαν οι «αρμόδιοι», μαζί με όλους τους εθελοντές που έσπευσαν να βοηθήσουν και εισέπραξαν την άρνηση του κράτους. Κλεφτά, με την ενδόμυχη ελπίδα ότι όταν θα ξανακοιτούσαμε, θα ήταν όλα όπως πριν.

Μόνο αφού ανεβήκαμε στο Φλαμπούρι αργά τη νύχτα (παρά την απαγόρευση) και μπήκαμε στην κατάσβεση, μόνο αφού αντικρύσαμε τις καμένες πλαγιές το ξημέρωμα, μόνο αφού περάσαμε μέρες και νύχτες πάνω στο βουνό, ανεβοκατεβαίνοντας τις πλαγιές για να σώσουμε ό,τι απέμεινε, μόνο τότε συνειδητοποιήσαμε κάπως τι είχε συμβεί. Από τη μυρωδιά του καμένου, από τη σωματική κόπωση, από τη δίψα και το τσούξιμο στα μάτια. Σωματικά, όχι νοητικά. Γιατί δε χωράει ο νους του ανθρώπου το απίστευτο, ασύλληπτο κρίμα. Δε μπορεί να περιγραφεί ο πόνος μας για αυτό που χάσαμε. Μετά από 20 χρόνια φύλαξης της Πάρνηθας, μετά από δεκάδες εντοπισμούς πυρκαγιών και κατασβέσεις, μετά από αμέτρητα όμορφα ξενύχτια στο πυροφυλάκιο της Σκίπιζας, μετά από αμέτρητες όμορφες ανατολές πάνω από το καταπράσινο Πλατυβούνι, το Λοιμικό, τη Ντράσιζα, πώς να χωρέσει ο νους μας ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ελατοδάσους δεν θα το ξαναδούμε ποτέ, ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας, και ίσως ούτε και τα εγγόνια μας.

Μας πνίγει αυτό το παράπονο. Μας πνίγουν όμως και μερικές απορίες:

* Γιατί μια απλή φωτιά «ρουτίνας» δεν κατασβέσθηκε αμέσως, αλλά αφέθηκε να επεκταθεί;
* Γιατί με την επέκταση της φωτιάς αφέθηκε αυτή να διανύσει πεδινά μέρη και να περάσει φαρδείς δρόμους, όπου ακόμα και ένα πυροσβεστικό όχημα μπορούσε να τη σταματήσει πριν μπει σε δύσβατες περιοχές;
* Γιατί, όταν μπήκε η φωτιά στις δύσβατες περιοχές, δεν αξιοποιήθηκε το δασικό οδικό δίκτυο της Πάρνηθας που είχε συντηρηθεί από το Δασαρχείο, και όπου μπορούσαν να κινηθούν μικρά και μεσαία πυροσβεστικά οχήματα, για να την αναχαιτίσουν πριν φτάσει στην καρδιά του δρυμού;
* Γιατί την Πέμπτη το βράδυ, 3-4 ώρες πριν φτάσει η φωτιά στο Μον Παρνές, όλα τα πυροσβεστικά οχήματα είχαν συγκεντρωθεί μπροστά από αυτό, αφήνοντας τον Εθνικό Δρυμό στο έλεος της φωτιάς; Ποιος αποφάσισε ότι ένα ιδιωτικοποιημένο καζίνο ήταν αξιότερο προστασίας από το δάσος, που είναι δημόσια περιουσία;
* Γιατί στον πυροσβεστικό σταθμό του Ολυμπιακού Χωριού παρέμειναν το πρώτο βράδυ της φωτιάς πέντε (5) πυροσβεστικά οχήματα ανεπάνδρωτα;
* Γιατί τα πληρώματα των πυροσβεστικών οχημάτων που εστάλησαν στο βουνό δεν είχαν την παραμικρή ιδέα του αναγλύφου; Γιατί δεν αξιοποίησαν την εμπειρία των στελεχών του Δασαρχείου Πάρνηθας;
* Γιατί δεν αξιοποίησαν τις γνώσεις και την εμπειρία των εθελοντών; Γιατί δε γνώριζαν ότι έχουν στη διάθεσή τους ομάδα ορεινής δασοπυρόσβεσης του ΕΔΑΣΑ, ενταγμένη στο σχεδιασμό της Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας;
* Είναι επαρκής δικαιολογία ο εμπρησμός; Ή μήπως η πρόταση περί αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος και η κατάπτυστη τροπολογία για την αναστολή των κατεδαφίσεων αυθαιρέτων άνοιξαν την όρεξη των εμπρηστών και των οικοπεδοφάγων;

Όμως εκτός από τις απορίες, μας μένει και μια αχτίδα ελπίδας:

Ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας υπέστη μεγάλο πλήγμα, αλλά περίπου το 1/3 του πυρήνα του, και ιδίως το βορειοανατολικό τμήμα (περιοχές Μόλα, Σαλονίκη, Κατσιμήδι, Σκίπιζα, ραντάρ αεροπορίας, πύργος ΟΤΕ, Μπάφι, Φλαμπούρι) έχει διασωθεί. Πολλά από τα ελάφια της Πάρνηθας και άλλα είδη της πανίδας είναι πιθανό να διέφυγαν και να σώθηκαν εκεί. Αντίστοιχα διασώζεται η σπάνια χλωρίδα της Πάρνηθας. Αυτά τα τμήματα του Εθνικού Δρυμού πρέπει πάση θυσία να προστατευτούν από αυτούς που εποφθαλμιούν την Πάρνηθα. Το καλοκαίρι δεν τελείωσε ακόμη: απομένουν τρεις επικίνδυνοι μήνες. Και τα επόμενα χρόνια θα είναι αυτά που θα καθορίσουν αν η Πάρνηθα θα έχει τη μοίρα της Πεντέλης, ή αν θα προστατευτεί και θα αναδασωθεί για τις επόμενες γενιές.

Ο πόνος και η αγανάκτηση που κατακλύζουν την ελληνική κοινωνία για την απώλεια αυτού του εθνικού θησαυρού, δεν πρέπει να μείνουν βουβή πίκρα. Πρέπει να διοχετευθούν προς δημιουργική κατεύθυνση, να μετατραπούν σε ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικά της Πάρνηθας. Σε πρώτη φάση, για την αποτροπή νέας πυρκαγιάς και την προστασία της χλωρίδας και πανίδας που διασώθηκε. Σε δεύτερη φάση, για την αναδάσωση του Εθνικού Δρυμού, σύμφωνα με τις μελέτες που θα καταρτίσουν οι αρμόδιοι φορείς. Και σε τρίτη φάση, για την αποτροπή της οικοπεδοποίησης και της ανεξέλεγκτης βόσκησης μέσα στο δρυμό.

Ο ΕΔΑΣΑ θα δώσει το «παρών» με όλες του τις δυνάμεις, και στις τρεις αυτές φάσεις. Θα συνεχίσουμε άμεσα, όπως τα τελευταία 20 χρόνια τις νυχτερινές πυροφυλάξεις μας, και θα συμμετάσχουμε σε κάθε προσπάθεια για την προστασία της χλωρίδας και πανίδας. Θα συνεργαστούμε με όλους τους αρμόδιους φορείς, κρατικούς και εθελοντικούς, σε κάθε προσπάθεια φύλαξης, αναδάσωσης και επιτήρησης του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. Θα οργανώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους εκατοντάδες συμπολίτες μας που από την περασμένη Πέμπτη επικοινώνησαν μαζί μας. Θα καταγγείλουμε και θα καταπολεμήσουμε οποιαδήποτε προσπάθεια καταπάτησης, οικοπεδοποίησης, λαθροθηρίας ή ανεξέλεγκτης βόσκησης μέσα στον Εθνικό Δρυμό. Καλούμε όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες να βοηθήσουν την προσπάθειά μας.

ΧΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ, ΑΛΛΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.

Να μη χάσουμε το κουράγιο μας. Έχει παραμείνει άθικτο το 1/3 του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού και μεγάλο μέρος της περιφερειακής ζώνης.
Πρέπει να τα προστατέψουμε.

ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ;

Ο Ε.ΔΑΣ.Α οργανώνει την εθελοντική πυροφύλαξη της Πάρνηθας και φυλάει εθελοντικά συνέχεια επί 20 χρόνια. Έλα κι εσύ να φυλάξεις μαζί μας. Η πυροφύλαξη γίνεται σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία και το Δασαρχείο Πάρνηθας, από 9 το βράδυ μέχρι 6 το πρωί με δίωρες για κάθε εθελοντή βάρδιες, σε στεγασμένο χώρο σε υψόμετρο 1.300μ. Για όλο το καλοκαίρι, με ένα δίωρο από το χρόνο σου, μπορείς να βοηθήσεις να προστατέψουμε την υπόλοιπη Πάρνηθα. Και από φθνόπωρο, να βοηθήσουμε όλοι μαζί στην αναγέννησή της.

ΜΗΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ.

ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ!